حديث و آيات: نشانه هاى غافل
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ في صفةِ الغافِلِ ـ : و هُو في مُهلَةٍ مِن اللّه ِ ، يَهوِي مَع الغافِلينَ ،
و يَغدُو مَع المُذنِبينَ ، بلا سَبيلٍ قاصِدٍ ، و لا إمامٍ قائدٍ··· حتّى إذا كَشَفَ لَهُم عن جَزاءِ مَعصِيَتِهِم،و استَخرَجَهُم مِن جَلابِيبِ غفلَتِهِم ، استَقبَلُوا مُدبِرا ، و استَدبَرُوا مُقبِلاً ، فلم يَنتَفِعُوا بما أدرَكُوا مِن طَلِبَتِهِم ، و لا بما قَضَوا مِن وَطَرِهِم .
امام على عليه السلام ـ در توصيف غافل ـ فرمود :
او در اين چند صباحى كه خداوند مهلتش داده است، با غافلان سرگرم است و روز
خود را با گنهكاران سپرى مى كند، بى آن كه
راه راستى را بپيمايد و پيشوايى راهنما داشته باشد··· تا آن كه خداوند كيفر گناهانشان را به آنان نشان داد و از پس پرده هاى غفلت بيرونشان آورْد، به آنچه بدان پشت كرده بودند (مرگ و آخرت) روى نهادند و به آنچه بدان روى آورده بودند (دنيا) پشت كردند و نه از آنچه طلبيدند و بدان رسيدند سودى بردند و نه از خواسته هاى خود كه به آنها دست يافتند، بهره اى يافتند.