حديث و آيات:
از غافل ، غفلت نشده است
بحار الأنوار عن سلمان الفارِسيّ : عَجِبتُ بِسِتٍّ : ثلاثةٌ أضحَكَتنِي و ثلاثةٌ أبكَتني ، فأمّا التي أبكَتني : فَفِراقُ الأحِبَّةِ محمّدٍ صلى الله عليه و آله ، و هَولُ المُطَّلَعِ ، و الوُقوفُ بينَ يَدَي اللّه ِ عَزَّ و جلَّ
و أمَّا التي أضحَكَتنِي فطالِبُ الدنيا و المَوتُ يَطلُبُهُ ، و غافِلٌ و ليسَ بمَغفولٍ عَنهُ ، و ضاحِكٌ مِل ءَ فِيهِ و لا يَدرِي أ رُضِيَ لَهُ أم سُخِطَ .
بحار الأنوار ـ به نقل از سلمان فارسى ـ : از شش چيز در شگفتم: سه چيز آن مرا مى خنداند و سه چيز ديگر به گريه ام مى اندازد. آن سه چيز كه مرا به گريه مى اندازد: جدايى از دوستان، يعنى محمّد صلى الله عليه و آله است و هراس و وحشت قيامت و ايستادن در پيشگاه خداوند عزّ و جلّ
و اما آن سه چيزى كه مرا به خنده وا مى دارد: يكى آن كسى است كه در پى دنياست، حال آن كه مرگ در پى او مى باشد، ديگرى كسى كه در غفلت به سر مى برد حال آن كه از او غافل نيستند [و خداوند ناظر و مراقب اعمال اوست] و سوم كسى كه دهانش به خنده باز مى شود در صورتى كه نمى داند آيا از او خشنودند يا ناخشنود.