حديث و آيات: تجسّم اعمال
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ لقَيسِ بنِ عاصِمٍ و هُوَ يَعِظُهُ ـ : إنَّهُ لا بُدَّ لَكَ يا قَيسُ مِن قَرينٍ يُدفَنُ مَعَكَ و هُوَ حَيٌّ ، و تُدفَنُ مَعَهُ و أنتَ مَيِّتٌ ، فإن كانَ كَريما أكرَمَكَ ، و إن كانَ لَئيما أسلَمَكَ ، ثُمَّ لا يُحشَرُ إلاّ مَعَكَ ، و لا تُبعَثُ إلاّ مَعَهُ ، و لا تُسألُ إلاّ عَنهُ ، و لا تَجعَلْهُ إلاّ صالِحا ، فإنَّهُ إن صَلُحَ أنِستَ بِه ، و إن فَسَدَ لا تَستَوحِشُ إلاّ مِنهُ ، و هُوَ فِعلُكَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در اندرز به قيس بن عاصم ـ فرمود : اى قيس! ناچار تو را همدمى است كه با تو دفن مى شود و او زنده است و تو با او دفن مى شوى در حالى كه تو مرده اى. اگر كريم و بزرگوار باشد تو را گرامى مى دارد و اگر پست و فرومايه باشد، تو را تسليم مى كند. سپس آن همدم جز با تو محشور نمى شود و تو جز با آن برانگيخته نمى شوى و جز درباره او از تو بازخواست نمى شود، پس آن را جز شايسته و صالح قرار مده؛ زيرا اگر خوب باشد، با وى انس مى گيرى و اگر بد باشد، جز از او وحشت نمى كنى. و آن همدم، كردار توست.