حديث و آيات: مقدمه
قالَ الصّادِقُ عليه السلام:
اِنّى لاَُسارِعُ اِلى حاجَةِ عَدُوّى
خـَوْفا أَنْ أَرُدَّهُ فَيَستَغْنَى عَنّي.
امام صادق عليه السلام فرمود:
من با شتاب نياز دشمن را بر آورده مى سازم از بيم آنكه مبادا او را رد كنم و او از من بى نياز شود.
وقتى انسان نياز كسى را بر مى آورد و خواسته اش را تأمين مى كند، به نوعى او را مديون و رهين محبت و احساس خويش ساخته است. به علاوه، چنين كارى ممكن است تأثير مهمّ اصلاحى بر ديگران داشته باشد. سعدى گويد:
نوكر حلقه به گوش در ننوازى برود
لطف كن لطف، كه بيگانه شود حلقه به گوش
از اين رو امام، در انجام خواسته دشمن شتاب مى كرد، تا او حاجت خود را به ديگرى نگويد و از لطف و احسان امام، احساس بى نيازى نكند.