حديث و آيات: مقدمه
عَنْ أَبى عَبْدِاللّه ِ عليه السلام:
اَنَّهُ كانَ اِذا انْتَهى اِلى الْمُلْتَزَمِ قالَ لِمَواليهِ:
أَميطُوا عَنّى حَتّى اُقِرَّ لِرَبّى بِذُنُوبى فى هذا الْمَكانِ، فِاِنَّ هذا مَكانٌ لَمْ يُقِرَّ عَبْدٌ لِرَبِّهِ بِذُنُوبِهِ ثُمَّ أَسْتَغْفَرَ اللّه َ اِلاّ غَفَرَ اللّه ُ لَهُ.
امام صادق عليه السلام چون به ملتزم (قسمتى از ديوار كعبه بين حجر الاسود و در خانه كعبه) مى رسيد به غلامانش مى فرمود:
از من دور شويد تا در پيشگاه خداوند به گناهانم اعتراف كنم، زيرا اين جا مكانى است كه هر بنده اى در پيشگاه خدا اقرا به گناهانش كند و از خدا آمرزش بخواهد خدا او را مى بخشايد.
كعبه مقدس، خصوصا نزديك درِ كعبه، جاى مقدّسى است كه سزاوار است بنده گنهكار، در پيشگاه خدا گريه و تضرّع كند و از او مغفرت و رحمت بطلبد. خداى كريم هم پناه آورندگان به درگاهش را ردّ نمى كند و اميدواران رحمتش را محروم نمى سازد.