حديث و آيات: مقدمه
كانَ أَبُوُ عَبْدِ اللّه ِ عليه السلام يَقُولُ عِنْد اَلْمُصيبَةِ:
اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّـذى لَمْ يَجْعَلْ مُصيبَـتى فى دينى
وَالْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَوْ شاءَ أَنْ يَجْـعَلَ مُصيبَتى أَعـظَمَ مِمّـا كانَتْ
وَالْحَمْدُ لِلّهِ عَلَى الاَْمْرِ الَّذى شاءَ أَنْ يَكُونَ فَكانَ.
امام صادق عليه السلام بهنگام مصيبت و مشكلات مى فرمود:
سپاس خدايى را كه مصيبت مرا در دينم قرار نداد
و سپاس خدايى را كه اگر مى خواست مصيبت مرا بيش از اين قرار دهد [مى توانست]
و ستايش خدايى را بر آنچه كه او خواست و همان نيز انجام گرفت.
مصيبت در دين، بدتر و سخت تر از مصيبت در جسم و مال و فرزندان و بستگان است، همچنان كه عافيت در دين هم، از همه عافيت ها برتر است. اگر انسان به بلاها و گرفتاريهاى بيشتر و سخت ترى كه ممكن بوده براى او پيش آيد، ولى به لطف الهى بر سرش نيامده است توجه داشته باشد، هميشه شاكر خواهد بود.