حديث و آيات: خرد انسان در دوره هاى مختلف زندگيش
عنه عليه السلام : يَثغَرُ الغُلامُ لِسَبعِ سِنينَ ، و يُؤمَرُ بِالصَّلاةِ لِتِسعٍ ، و يُفَرَّقُ بَينَهُم في المَضاجِعِ لِعَشرٍ ، و يَحتَلِمُ لِأربَعَ عَشَرَةَ سَنَةً ، و مُنتَهى طولِه لاِثنَتَينِ و عِشرينَ سَنَةً ، و مُنتَهى
عَقلِهِ لِثَمانٍ و عِشرينَ سَنَةً إلاّ التَّجارِبَ .
امام صادق عليه السلام : كودك در هفت سالگى، دندان شيرى مى اندازد. در نُه سالگى بايد او را به نماز خواندن وا داشت و در ده سالگى بسترهايشان را از هم جدا كرد و در چهارده سالگى محتلم مى شود و در بيست و دو سالگى قد كشيدنش متوقّف مى شود
و در بيست و هشت سالگى رشد عقليش به پايان مى رسد، به جز تجربه ها.