حديث و آيات:
كسى كه عزّت، همه، از آنِ اوست
الإمامُ الحسينُ عليه السلام ـ في دعاءِ عَرَفةَ ـ : يا مَن خَصَّ نَفسَهُ بِالسُّمُوِّ و الرِّفعَةِ ، و أولِياؤهُ بِعِزِّهِ يَعتَزّونَ ، يا مَن جَعَلَت لَهُ المُلوكُ نِيرَ المَذَلَّةِ عَلى أعناقِهِم فَهُم مِن سَطَواتِهِ خائفونَ .
امام حسين عليه السلام ـ در دعاى عرفه ـ گفت : اى كسى كه بلند مرتبگى و رفعت را ويژه خود گردانيده و دوستانش به عزّت او عزّتمندند؛ اى كسى كه شهرياران، يوغ مذلّت در برابر او را به گردن خويش افكنده اند و از صولت او ترسانند.