حديث و آيات:
خدا بود و چيزى با او نبود
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ من دُعاءٍ عَلَّمَهُ عَلِيّا عليه السلام ـ : لا إلهَ إلاّ أنتَ ، كُنتَ إذ لَم تَكُنْ سَماءٌ مَبنِيَّةٌ ، و لا أرضٌ مَدحِيَّةٌ ، و لا شَمسٌ مُضيئَةٌ ، و لا لَيلٌ مُظلِمٌ ، و لا نَهارٌ مُضيءٌ ، و لا بَحرٌ لُجِّيٌّ ، و لا جَبَلٌ راسٍ ، و لا نَجمٌ سارٍ ··· كُنتَ قَبلَ كُلِّ شَيءٍ ، و كوَّنتَ كُلَّ شَيءٍ ، و قَدَرتَ عَلى كُلِّ شَيءٍ ، و ابتَدَعتَ كُلَّ شَيءٍ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در دعايى كه به على عليه السلام آموخت ـ گفت : خدايى جز تو نيست. تو بودى آن گاه كه نه آسمانِ برافراشته اى بود و نه زمينِ گسترده اى و نه خورشيدِ تابنده اى و نه شبِ تارى و نه روزِ روشنى و نه درياىِ ژرفى و نه كوهِ سر به فلك كشيده اى و نه اختر سيّارى··· پيش از هر چيز تو بوده اى و همه چيز را تو هستى بخشيده اى و بر هر چيز توانايى و هر چيزى را تو پديد آورده اى.