عنه عليه السلام : إن عَقَلتَ أمرَكَ أو أصَبتَ مَعرِفةَ نَفسِكَ ، فَأعرِضْ عَنِ الدّنيا و ازهَدْ فِيها ؛ فَإنَّها دارُ الأشقياءِ ، و لَيسَت بِدارِ السُّعَداءِ ، بَهجَتُها زُورٌ ، و زينَتُها غُرورٌ ، و سَحائبُها مُتَقشِّعَةٌ ، و مَواهِبُها مُرتَجِعَةٌ .
امام على عليه السلام : اگر [براستى] در كار خود انديشيده اى يا به خود شناسى رسيده اى، از دنيا روى بگردان و دل از آن بر كن؛ زيرا كه دنيا سراى شور بختان است نه سراى نيكبختان. خوشى و شادمانى آن دروغ ، زر و زيورش فريب و تكّه ابرهايش پراكنده است و عطايايش باز گرفته مى شود.