حديث و آيات: عوامل عبرت آموز
كنز الفوائد : رويَ أنّ أميرَ المؤمنينَ عليه السلام مَرَّ عَلَى المَدائنِ فلَمّا رَأى آثارَ كِسرى و قُربَ خَرابِها ، قالَ رَجُلٌ مِمَّن مَعَهُ :
جَرَتِ الرِّياحُ عَلى رُسومِ دِيارِهِم
فكَأَنَّهُـم كانـوا عَلى ميعـادِ
فقالَ أميرُ المؤمنين عليه السلام أ فَلا قُلتَ: «كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنّاتٍ وَ عُيونٍ* و زُروعٍ و مَقامٍ كريمٍ * و نَعْمَةٍ كَانوا فيها فاكِهينَ * كَذلِكَ و أَورَثْناها قَوما آخَرينَ * فَما بَكَتْ عَلَيهِمُ السَّماءُ و الأرضُ و ما كانوا مُنظَرينَ» .
؟! .
فكَأَنَّهُـم كانـوا عَلى ميعـادِ
فقالَ أميرُ المؤمنين عليه السلام أ فَلا قُلتَ: «كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنّاتٍ وَ عُيونٍ* و زُروعٍ و مَقامٍ كريمٍ * و نَعْمَةٍ كَانوا فيها فاكِهينَ * كَذلِكَ و أَورَثْناها قَوما آخَرينَ * فَما بَكَتْ عَلَيهِمُ السَّماءُ و الأرضُ و ما كانوا مُنظَرينَ» .
؟! .
كنز الفوائد: روايت شده است كه امير المؤمنين عليه السلام از مداين مى گذشت. چون آثار كسرا و نزديك شدن ويرانى آن را ديد، مردى از همراهان آن حضرت اين شعر را بر خواند:
بادها بر ويرانه خانه هايشان وزيد
گويى آنان بر سر وعده گاه بودند
امير المؤمنين عليه السلام فرمود: چرا [اين آيه را ]نمى گويى: «بعد از خود چه باغها و چشمه ها بر جاى گذاشتند. و چه كشتزارها و خانه هاى مجلّل . و نعمتى كه در آن غرق شادمانى بودند. بدين سان بودند و ما آن نعمتها را به مردمى ديگر وا گذاشتيم. نه آسمان بر آنها گريست و نه زمين ، و از مهلت داده شدگان نبودند؟»
گويى آنان بر سر وعده گاه بودند
امير المؤمنين عليه السلام فرمود: چرا [اين آيه را ]نمى گويى: «بعد از خود چه باغها و چشمه ها بر جاى گذاشتند. و چه كشتزارها و خانه هاى مجلّل . و نعمتى كه در آن غرق شادمانى بودند. بدين سان بودند و ما آن نعمتها را به مردمى ديگر وا گذاشتيم. نه آسمان بر آنها گريست و نه زمين ، و از مهلت داده شدگان نبودند؟»