كانَ [الباقرُ عليه السلام] اِذا رَأى مُبْتَلىً
اَخْـفى الاِْسْتِـعاذَةَ.
امام باقر عليه السلام چون فرد گرفتار و مبتلايى را مى ديد، پنهانى به خدا پناه مى برد و آهسته «اعوذ باللّه » مى گفت.
سلامتى يك نعمت است و اگر انسان مبتلا و بيمارى را ديد، هم لازم است بر نعمت سلامتى و عافيت شكر كند و هم آهسته از بلا و ابتلاى ديگران به خدا پناه ببرد، به نحوى كه فرد مبتلا نشنود و ناراحت نشود.
