قـالَ الصَّـادِقُ عليه السلام:
كانَ لاَِبى ثَوبانِ خَشِنانِ يُصَلّى فيها صَلاتَهُ
وَاِذا أَرادَ أَنْ يَسْأَلَ الْحاجَةَ لَبِسَهُما
وَ سَأَلَ اللّه َ حاجَتَهُ.
امام صادق عليه السلام فرمود:
پدرم دو لباس خشن داشت كه نماز خود را با آن دو لباس مى گزارد و چون مى خواست از خداى خود حاجتى بخواهد، آن لباسها را مى پوشيد و حاجت خود را از خدا درخواست مى كرد.
حاجت خواستن از خدا، بايد همراه با اظهار كوچكى و نياز خود و اعتراف به عظمت و قدرت پروردگار باشد. پوشيدن لباس هاى زبر و خشن، حالت غرور و ناز و تكبّر را از بين مى برد و فروتنى و خضوع مى آورد. دعا در چنين حالتى به استجابت نزديك تر و با مقام والاى خالق هستى متناسب تر است.