حديث و آيات: مقدمه
قالَ أَعْرابىٌّ لِمُحَمَّدِ بنِ علىِّ بنِ الحُسين عليهم السلام:
هَلْ رَأيتَ اللّه َ حينَ عَبَدْتَهُ؟
قـالَ: لَمْ أَكُنْ أَعْبُدُ مَنْ لَمْ أَرَهُ.
قـالَ: كَيْفَ رَأَيْتَهُ؟
قـالَ: لَمْ تَرَهُ الاَْبْصـارُ بِمُشـاهَدَةِ الْعَيانِ،
لكِنْ رَأَتْهُ الْقُلُوبُ بِحَقيقَةِ الاْيمانِ.
مردى صحرانشين از امام باقر عليه السلام پرسيد:
آيا خداى را به هنگام عبادت ديده اى؟
امام باقر عليه السلام فرمود: من خدايى را كه نديده باشم عبادت نمى كنم.
مرد گفت: چگونه او را ديده اى؟
فرمود: چشمها او را به ديدن آشكارا نديده است ولى قلبها با حقيقت ايمان او را مشاهده كرده است.
چشم دل باز كن كه جان بينى
آنچه ناديدنى است آن بينى
گر چه خداوند با چشم سر ديدنى نيست، ولى چشم باطن و دل، اگر بينا باشد او را همه جا حاضر و ناظر مى بيند.
يار بى پرده از در و ديوار
در تجلّى است، يا اولى الأبصار