حديث و آيات: ستمگر و ياد خدا
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أوحَى اللّه ُ عَزَّ و جلَّ إلَيَّ : يا أخا المُرسَلِينَ ، يا أخا المُنذِرِينَ ، أنذِرْ قَومَكَ أن لا يَدخُلُوا بَيتا مِن بُيُوتِي إلاّ بقُلوبٍ سَلِيمَةٍ و ألسُنٍ صادِقَةٍ، و أيدٍ نَقِيَّةٍ ، و فُروجٍ طاهِرَةٍ، و لا يَدخُلُوا بَيتا مِن بُيوتِي و لأَِحَدٍ مِن عِبادِي عِندَ أحَدٍ مِنهُم ظُلامَةٌ فإنّي ألعَنُهُ ما دامَ قائما بينَ يَدَيَّ يُصَلِّي حتَّى يَرُدَّ تلكَ الظُّلامَةَ إلى أهلِها .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند عزّ و جلّ به من وحى فرمود كه : اى از تبار پيامبران! اى از تبار هشدار دهندگان! به مردم خود هشدار ده كه به خانه اى (مسجد) از خانه هاى من قدم نگذارند ، مگر با دلهايى پاك و سالم و زبانهايى راستگو و دستهايى پاكيزه و عورتهايى پاك. و نيز هيچ يك از بندگان من كه مظلمه اى به گردن دارد قدم در هيچ يك از خانه هاى من نگذارد ؛ زيرا تا زمانى كه در پيشگاه من به نماز و نيايش ايستاده است ، پيوسته نفرينش كنم ، مگر آن گاه كه آن مظلمه را به صاحبش برگرداند .