كتاب من لا يحضره الفقيه : عن حَفصِ بنِ غِياثِ النَّخعيّ : سَمِعتُ أبا عَبدِ اللّه ِ عليه السلام يَقولُ : إنَّ شهرَ رَمَضانَ لَم يَفرِضِ اللّه ُ صِيامَهُ على أحَدٍ من الاُمَمِ قَبلَنا، فَقلتُ لَهُ : فقولُ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ : «يا أيُّها الذين آمَنُوا كُتِبَ عَلَيكُمُ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَى الّذينَ مِن قَبلِكُم» ؟! قالَ : إنّما فَرَضَ اللّه ُ صيامَ شَهرِ رَمَضانَ على الأنبياءِ دُونَ الاُمَمِ، فَفَضَّلَ
اللّه ُ بهِ هذِهِ الاُمَّةَ، و جَعَلَ صيامَهُ فَرضا على رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله و على اُمَّتِهِ .
كتاب من لا يحضره الفقيه ـ به نقل از حفص بن غياث ـ : از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود روزه ماه رمضان را خداوند بر هيچ يك از امّتهاى پيش از ما واجب نكرد. عرض كردم : پس آيه «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! روزه بر شما مقرّر شده است همچنان كه بر پيشينيان شما مقرّر شده بود» چه مى شود؟ حضرت فرمود : خداوند روزه ماه رمضان را فقط بر پيامبران واجب كرده بود ، نه بر امّتها ؛ امّا به وسيله آن ، اين امّت را [بر امّتهاى گذشته]
فضيلت داد و روزه آن را بر رسول خدا صلى الله عليه و آله
و بر امّت او واجب فرمود .