الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ لِرَجُلٍ قدِ اشتَدَّ جَزَعُهُ على وَلَدِهِ ـ : يا هذا جَزِعتَ لِلمُصيبَةِ الصُّغرى، و غَفَلتَ عنِ المُصيبَةِ الكُبرى ! و لو كنتَ لِما صارَ إليه وَلَدُكَ مُستَعِدّا لَما اشـتَدَّ علَيه جَزَعُكَ ، فَمُصابُكَ بتَركِكَ الاستِعدادَ لَهُ أعظَمُ مِن مُصابِكَ بوَلَدِكَ .
امام صادق عليه السلام ـ به مردى كه در مرگ فرزندش سخت بيتابى مى كرد ـ فرمود : اى مرد! تو در كوچكترين مصيبت بيتابى مى كنى و از بزرگترين مصيبت غافلى! اگر براى آن جايى كه فرزندت رفت ، آماده بودى هرگز براى او بيتابى نمى كردى . مصيبت آماده نشدنِ تو براى آن روز، بزرگتر از مصيبتِ فرزند توست .