حديث و آيات:
آنچه در پاسخ «چگونه صبح كردى؟» گفته شده...
الإمامُ الحسنُ عليه السلام ـ أيضا ـ : أصبَحتُ و لِي رَبٌّ فَوقِي ، و النارُ أمامِي ، و المَوتُ يَطلُبُني ، و الحِسابُ مُحدِقٌ بي ، و أنا مُرتَهَنٌ بِعَمَلِي ، لا أجِدُ ما اُحِبُّ ، و لا أدفَعُ ما أكرَهُ، و الاُمورُ بيدِ غَيرِي ، فإنْ شاءَ عَذَّبَني ، و إن شاءَ عَفا عَنّي ، فأيُّ فَقيرٍ أفقَرُ مِنّي؟! .
امام حسن عليه السلام ـ نيز ـ فرمود : در حالى صبح كردم كه خداوندگارى بالاى سرم مى باشد و آتش رو برويم و مرگ به دنبالم و حسابرسى مرا در ميان گرفته است و من گروگان عمل خويشم . نه مى توانم آنچه را دوست دارم به دست آوردم و نه آنچه را ناخوش دارم، از خود دور كنم ، كارها به دست كسى جز من است ، اگر بخواهد عذابم مى كند و اگر بخواهد مرا مى بخشد . با چنين وضعى، كدامين فقير فقيرتر از من است؟