حديث و آيات: بيم از شهرت نبايد موجب ترك برخى كارها ش...
بحار الأنوار عن فائدٍ عَنِ الإمامِ الكاظمِ عليه السلام : دخلتُ علَيهِ فقُلتُ لَهُ : جُعِلتُ فِداكَ ، إنّ الحسينَ قد زارَهُ الناسُ مَن يَعرِفُ هذا الأمرَ و مَن يُنكِرُهُ ، و رَكِبَت إلَيهِ النِّساءُ ، و وَقَعَ حالُ الشُّهرَةِ، و قدِ انقَبَضتُ مِنهُ لِما رَأيتُ مِن الشُّهرَةِ.
قالَ : فَمَكَثَ مَلِيّا لا يُجِيبُني ، ثُمّ أقبَلَ عَلَيَّ فقالَ : يا عِراقِيُّ ، إن شَهَرُوا أنفسَهُم فلا تَشهَرْ أنتَ نَفسَكَ ، فوَ اللّه ِ ما أتَى الحسينَ آتٍ عارِفا بِحَقِّهِ إلاّ غَفَرَ اللّه ُ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ و ما تَأخَّرَ .
بحار الأنوار ـ به نقل از فائد ـ : خدمت امام كاظم عليه السلام رسيدم و عرض كردم : فدايت شوم ! مردم ، چه آنهايى كه به اين امر (امامت) معتقدند و چه آنان كه منكرند ، به زيارت حسين عليه السلام مى روند و [حتى ]زنان ، سواره براى زيارت، رهسپار مى شوند و حالت شهرت به وجود آمده است و من به علّت ترس از شهرت، از رفتن به زيارت باز ايستاده ام .
حضرت لختى درنگ كرد و جوابم را نداد . سپس رو به من كرد و فرمود : اى مرد عراقى! اگر آنها خودشان را شهره مى كنند ، تو خود را شهره مساز . به خدا قسم هر كس با شناخت و آگاهى به حقِّ حسين، به زيارت او رود ، خداوند گناهان گذشته و آينده او را ببخشد .