حديث و آيات: مسجد رفتن كسى كه مظلمه اىبه گردن دارد
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أوحَى اللّه ُ إلَيَّ أن يا أخا المُرسَلِينَ يا أخا المُنذِرِينَ أنذِرْ قَومَكَ لا يَدخُلُوا بيتا مِن بُيوتي و لأحَدٍ مِن عِبادِي
عندَ أحَدِهِم مَظلِمَةٌ ، فإنّي ألعَنُهُ ما دامَ قائما يُصَلِّي بينَ يَدَيَّ حتّى يَرُدَّ تلكَ المَظلِمَةَ ، فَأكُونَ سَمعَهُ الذي يَسمَعُ بهِ ، و أكُونَ بَصَرَهُ الذي يُبصِرُ بهِ ، و يكونَ مِن أوليائي و أصفِيائي ، و يكونَ جارِي مَع النَّبِيِّينَ و الصِّدِّيقينَ و الشُّهَداءِ في الجَنَّةِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند به من وحى فرمود كه : اى از تبار پيامبران! اى از تبار هشدار دهندگان! به قوم خود هشدار ده كه هرگاه
يكى از آنان نسبت به يكى از بندگان من
مظلمه اى به گردن داشته باشد، به هيچ يك از خانه هاى من وارد نشود ؛ زيرا تا زمانى كه در برابر من به نماز ايستاده او را لعنت كنم مگر اين كه آن مظلمه را رد كند . در اين صورت گوش شنوا و چشم بيناى او شوم و از دوستان و برگزيدگان من باشد ؛ و در بهشت ، همراه پيامبران و صدّيقان و شهيدان ، همسايه من شود .