حديث و آيات: معناى سجود
عنه عليه السلام ـ لَمّا سُئلَ عن معنى السُّجودِ ـ : مَعناهُ : مِنها خَلَقتَني ؛ يَعنِي مِن التُّرابِ ، و رَفْعُ رَأسِكَ مِنَ السُّجودِ مَعناهُ : مِنها أخرَجتَني ، و السَّجدَةُ الثانيَةُ : و إلَيها تُعِيدُني ، و رَفْعُ رَأسِكَ مِن السَّجدَةِ الثانيَةِ:
و مِنها تُخرِجُني تارَةً اُخرى. و معنى قَولِهِ «سُبحانَ رَبِّيَ الأعلى» ، فَسُبحانَ : أنَفَةٌ للّه ِ، و رَبِّي : خالِقِي ، و الأعلى : أي عَلا و ارتَفَعَ في سَماواتِهِ حتّى صارَ العِبادُ كُلُّهُم دُونَهُ ، و قَهَرَهُم بِعِزَّتِهِ ، و مِن عِندِهِ التَّدبيرُ ، و إلَيهِ تَعرُجُ المَعارِجُ .
امام على عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از معناى سجود [در حال نماز] ـ فرمود : معنايش اين است كه مرا از خاك آفريدى و برداشتن سر از سجود معنايش اين است كه مرا از خاك بيرون آوردى و سجده دوم، يعنى مرا به خاك بر مى گردانى و سر برداشتن از سجده دوم ، يعنى بار ديگر مرا از خاك
بيرون مى آورى [اما] و جمله سبحان ربّى
الأعلى ؛ «سبحان» يعنى پاك و منزّه دانستن خدا [از مرتبه مخلوقان] و «ربّى» يعنى آفريدگار من و «اعلى» يعنى بر فراز آسمان هاى خود جاى دارد به طورى كه بندگان همگى زير دست او و مقهور عزّت و شكوه اويند و اوست كه همگان را تدبير مى كند و هر عروجى به سوى اوست .
الأعلى ؛ «سبحان» يعنى پاك و منزّه دانستن خدا [از مرتبه مخلوقان] و «ربّى» يعنى آفريدگار من و «اعلى» يعنى بر فراز آسمان هاى خود جاى دارد به طورى كه بندگان همگى زير دست او و مقهور عزّت و شكوه اويند و اوست كه همگان را تدبير مى كند و هر عروجى به سوى اوست .