حديث و آيات: مراقبه و محاسبه

امام صادق عليه السلام : خوشا به حال بنده اى كه براى خدا با نفْس و هوس خويش جهاد كند . هر كه لشكر هوا و هوس خود را شكست دهد، به خشنودى خدا دست يابد و هركه خِرَدش، با كوشش و شكستگى و فروتنى، بر بساط خدمت گزارى به خدا، بر نفْس امّاره اش چيره شود ، به پيروزى بزرگى دست يافته باشد . ميان بنده و خداوند حجابى ظلمانى تر و وحشتناكتر از نفْس و هواى نفْس نيست و براى كشتن اين دو ، سلاح و ابزارى چون احساس نياز به خدا و خضوع و خشوع و گرسنگى و تشنگى كشيدن در روز و شب زنده دارى نيست ، كه اگر چنين كسى بميرد، شهيد است و اگر زنده بماند و همچنان به اين راه ادامه دهد ، خداوند فرجام او را به آن رضوان بزرگ ختم كند. خداوند عزّ و جلّ فرمود : «و آنان كه به خاطر ما جهاد كنند راههايمان را به آنان نشان مى دهيم و خداوند با نيكوكاران است» .