حديث و آيات: مراقبت خدا
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ في دعاءٍ عَلَّمَهُ لِكُميلٍ ـ : فَأسألُكَ بالقُدرَةِ التي قَدَّرتَها ··· أن تَهَبَ لي في هذهِ اللَّيلةِ و في هذِهِ الساعةِ كُلَّ جُرمٍ أجرَمتُهُ ··· و كُلَّ سَيِّئَةٍ أمَرتَ بإثباتِها الكِرامَ الكاتِبِينَ ، الذين وَكَّلتَهُم بحِفظِ ما يكونُ مِنّي ، و جَعَلتَهُم شُهُودا عَلَيَّ مَع جَوارِحِي ، و كُنتَ أنتَ الرَّقيبَ عَلَيَّ مِن وَرائهِم، و الشاهِدَ لِما خَفِيَ عَنهُم .
امام على عليه السلام ـ در دعايى كه به كميل تعليم داد ـ فرمود : به آن قدرتى كه مقدّر كرده اى . . . از تو مسئلت دارم كه هر جرمى را كه تا اين شب و اين لحظه مرتكب شده ام بر من ببخشايى . . . و نيز هر گناهى را كه به كرام الكاتبين (آن نويسندگان بزرگوار) فرموده اى آن را ثبت كنند و آنها را به حفظ اعمال من گماشته اى و همراه جوارح من ، شاهد بر من قرارشان داده اى و در وراى همه آنها، تو خود نيز ناظر بر من و شاهد آنچه از نگاه آنها مخفى مانده، بوده اى .