حديث و آيات:
رسيدن روزى از جايى كه انسانگمانش را هم ن...
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : مَن أتاهُ اللّه ُ عزّ و جلّ بِرِزقٍ لَم يَخطُ إلَيهِ بِرِجْلِهِ ، و لَم يَمُدَّ إلَيهِ يَدَهُ ، و لَم يَتَكَلَّمْ فيهِ بِلِسانِهِ ، و لَم يَشُدَّ إلَيهِ ثيابَهُ ، و لَم يَتَعَرَّضْ لَهُ ، كانَ مِمَّن ذَكَرَهُ اللّه ُ عزّ و جلّ في كتابِهِ : «و مَن يَتَّقِ اللّه َ يَجعَلْ لَهُ مَخْرَجا * و يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحتَسِبُ» .
امام على عليه السلام : كسى كه خداوند عزّ و جلّ روزى اش را برساند، بدون آن كه براى رسيدن به آن قدم برداشته باشد و دستش را دراز كرده باشد و سخنى گفته باشد و دامن به كمر زده باشد و به آن پرداخته باشد ، از شمار كسانى است كه خداوند عزّ و جلّ در كتابش، از آنان ياد كرده و فرموده است : «و هر كه از خدا پروا كند، خداوند راه برون شدن براى او قرار دهد و از جايى كه گمانش را ندارد روزى اش دهد» .