حديث و آيات: معيار در طلبِ روزى
الإمامُ الحسنُ عليه السلام : لا تُجاهِدِ الطَّلبَ جِهادَ الغالِبِ ، و لا تَتَّكِلْ على القَدَرِ اتِّكالَ المُستَسلِمِ ، فإنّ ابتِغاءَ الفَضلِ مِن السُّنَّةِ ، و الإجمالَ في الطَّلبِ مِن العِفَّةِ ، و لَيسَتِ العِفَّةُ بدافِعَةٍ رِزقا و لا الحِرصُ بِجالِبٍ فَضلاً ، فإنَّ الرِّزقَ مَقسومٌ ، و استِعمالَ الحِرصِ استِعمالُ المَآثِمِ .
امام حسن عليه السلام : در طلب روزى، همانند كسى كه براى چيره شدن [بر حريف ]تقلاّ مى كند ، تقلاّ مكن ، و به تقدير نيز چندان تكيه مكن كه از كار و كوشش دست كشى ؛ زيرا در جستجوى فضل [و روزى] خدا رفتن از سنّت است و آرام بودن در طلب روزى از خويشتندارى و مناعت طبع. نه خويشتندارى و مناعت طبع، روزى را از انسان دور مى كند و نه حرص ، روزى را زياد مى كند ؛ چه ، روزى قسمت شده است و حرص زدن، موجب افتادن در ورطه گناهان است .