بحار الأنوار عنهم عليهم السلام : إنَّ في الجَنَّةِ قِيعاناً ، فإذا أخَذَ الذاكرُ في الذِّكرِ أخَذَتِ المَلائكةُ في غَرسِ الأشجارِ ، فربَّما وَقَفَ بعضُ الملائكةِ فيقالُ لَهُ : لِمَ وَقَفتَ؟ فيقولُ : إنّ صاحِبِي قد فَتَرَ ، يَعني عَنِ الذِّكرِ .
بحار الأنوار : از معصومان عليهم السلام نقل شده است كه : در بهشت دشتهايى است كه هرگاه ذاكر شروع به ذكر گفتن كند، فرشتگان در آن ها شروع به كاشتن درخت كنند . گاه فرشته اى دست از كار مى كشد ، پس به او گفته مى شود : چرا ايستاده اى؟ مى گويد : دوستم دست كشيده است ، منظور دست كشيدن ذاكر از گفتن ذكر خداست .