حديث و آيات: خوشى دنيا، اندوه آخرت است
مجمع البيان عن عمرَ بنِ الخطّابِ : استَأذَنتُ على رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله فَدَخَلتُ عَليهِ في مَشرَبةِ اُمِّ إبراهيمَ ، و إنّهُ لَمُضطَجِعٌ على خَصْفَةٍ و إنّ بَعضَهُ على التُّرابِ و تَحتَ رأسِهِ وِسادةٌ مَحشُوَّةٌ لِيفاً ، فسَلَّمتُ علَيهِ ثُمَّ جَلَستُ فقُلتُ : يا رسولَ اللّه ِ ، أنتَ نبيُّ اللّه ِ و صَفوتُهُ و خِيَرَتُهُ من خَلقِهِ ، و كِسرى و قيصرُ على سُرُرِ الذَّهبِ و فُرُشِ الدِّيباجِ و الحريرِ ؟! فقالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : اُولئكَ قومٌ عُجِّلَت طَيِّباتُهُم و هِي وَشيكَةُ الانقِطاعِ ، و إنّما اُخِّرَت لنا طَيِّباتُنا .
مجمع البيان ـ به نقل از عمر بن خطّاب ـ : از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله اجازه ملاقات خواستم و خدمت آن حضرت ، كه در مشربه . امّ ابراهيم بود، رسيدم . ديدم بر بوريايى دراز كشيده و قسمتى از بدنش روى خاك است و زير سرش بالشى پُر شده از ليف درخت خرما قرار دارد . سلام كردم و نشستم و عرض كردم : اى رسول خدا! تو پيامبر خدا و برگزيده و بهترين خلق اويى ، اما كسرا و قيصر [بايد] بر تختهاى زرّين و فرشهاى ديبا و حرير بنشينند؟ رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : نعمتهاى آنها در همين سرا به آنان داده شده و زودا كه پايان پذيرد و نعمتهاى ما در آخرت به ما داده خواهد شد .
امّ ابراهيم بود، رسيدم . ديدم بر بوريايى دراز كشيده و قسمتى از بدنش روى خاك است و زير سرش بالشى پُر شده از ليف درخت خرما قرار دارد . سلام كردم و نشستم و عرض كردم : اى رسول خدا! تو پيامبر خدا و برگزيده و بهترين خلق اويى ، اما كسرا و قيصر [بايد] بر تختهاى زرّين و فرشهاى ديبا و حرير بنشينند؟ رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : نعمتهاى آنها در همين سرا به آنان داده شده و زودا كه پايان پذيرد و نعمتهاى ما در آخرت به ما داده خواهد شد .