حديث و آيات: مقدمه
قالَ السَّجادُ عليه السلام:
اِنَّ الْحَسَنَ عليه السلام كانَ اِذا ذَكَرَ الْبَعْثَ وَ النُّشُورَ بَكى
وَ اِذا ذَكَرَ الْمَمَرَّ عَلَى الصِّراطِ بَكى.
امام چهارم عليه السلام مى فرمايد:
امام مجتبى عليه السلام وقتى برانگيخته شدن و حشر و نشر قيامت و گذشتن از پل صراط را به ياد مى آورد گريه مى كرد.
ياد مرگ و قبر و قيامت و دشوارى هاى رستاخيز و عبور از صراط و هنگام محاسبه اعمال نيك و بد، واقعا وحشتناك است. قيامت، مرحله اى است كه افراد، دستاورد و نتيجه عمل هاى دنيوى خود را مى بينند. نيكان به بهشت مى روند و بدكاران به دوزخ. در آيات قرآن هم از هول و وحشتِ قيامت و گرما و سختى هاى محشر و دقت در حسابرسى بندگان بسيار سخن گفته شده است. از اين رو عارفان حقيقى پيوسته از آن روز نگرانند.