فى حَـديثٍ:
اِنَّ الْحَسَنَ عليه السلام كانَ مِنْ أَوْسَعِ النّاسِ صَدْرا
وَ أَسْجَـحِهِمْ خُلْـقاً.
در حديثى آمده است كه:
امام مجتبى عليه السلام سعه صدرش از همه بيشتر
و از نظر اخلاق معتدلترين مردم بود.
«سعه صدر» و ظرفيت و تحمّل، موهبتى الهى است كه خداوند، هم به پيامبر اعظم صلي الله عليه و آله عطا كرده بود (ألم نشرح لك صدرا) هم درخواست حضرت موسى از پروردگار بود (ربّ اشرح لى صدرى).
اخلاق نيكو نيز به نوعى سعه صدر و تحمّل و صبورى و بردبارى را در بر دارد. امام مجتبى عليه السلام در اين دو خصلت پسنديده از ديگران پيشگام تر بود و همين نكته از رموز محبوبيت وى در ميان مردم به شمار مى رفت.