حديث و آيات: مقدمه
عَن أبِى الفُـتُوح:
اِنَّ الْحَسَنَ بْنَ عَلىٍّ عليهماالسلام كانَ يَحْضُرُ مَجْلِسَ رَسُولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آله وَ هُوَ اِبْنُ سَبْعِ سِنينَ فَيَسْمَعُ الْوَحْىَ فَيَحْفَظُهُ فَيَأْتى لاُِمِّهِ فَيُلْقى اِلَيْها ما حَفِظَهُ.
ابوالفتوح مى گويد:
حسن بن على عليهماالسلام 7 ساله بود كه در مجلس پيامبر صلي الله عليه و آله حاضر شده و وحى را مى شنيد و آن را به خاطر مى سپرد و نزد مادرش مى آمد و آنچه را حفظ كرده بود براى مادرش بازگو مى كرد.
دودمان عصمت و طهارت، از كودكى هم هوش و ادراك و فراست فوق العاده در دريافت معارف و مواعظ داشتند. درتاريخ آمده كه وقتى پيامبر خدا صلي الله عليه و آله به خانه زهرا عليهاالسلام مى رفت، مى ديد كه وى از سخنان پيامبر خدا در مسجد باخبر است. علّت را كه مى پرسيد، معلوم مى شد امام مجتبى كه خردسال بود، حرف هاى جدّش را براى مادرش بازگو كرده است.