الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ في قولهِ تعالى : «و لِمَنْ خافَ مَقامَ ربِّهِ جَنَّتانِ» ـ : مَن عَلِمَ أنّ اللّه َ يَراهُ و يَسْمعُ ما يَقولُ و يَعلَمُ ما يَعمَلُهُ مِن خَيرٍ أو شَرٍّ ، فيَحْجِزُهُ ذلكَ عنِ القَبيحِ مِن الأعْمالِ فذلكَ الّذي خافَ مَقامَ رَبِّهِ ، و نَهى النّفسَ عنِ الهَوى .
امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «و براى آن كه از مقام پروردگار خويش بترسد دو بهشت است» ـ فرمود : كسى كه بداند خداوند او را مى بيند و گفته هايش را مى شنود و هر كار خوب و بدى بكند، خدا از آن آگاه است، و بدين سبب از زشت كارى باز ايستد ، او همان كسى است كه از مقام پروردگار خويش ترسيده و نفْس را از هوى و هوس باز داشته است .