حديث و آيات: آفرينش انسان از خاك
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : و العَجَبُ مِن مَخْلوقٍ يَزْعُمُ أنّ اللّه َ يَخْفى على عِبادِهِ و هُو يَرى أثَرَ الصُّنْعِ في نَفْسِهِ بتَرْكيبٍ يَبْهَرُ عَقْلَهُ ، و تَأليفٍ يُبْطِلُ حُجَّتَهُ (جُحودَهُ) ! و لَعَمْري لَو تَفَكّروا في هذِه الاُمورِ العِظام لَعايَنوا مِن أمرِ التَّرْكيبِ البَيِّنِ ، و لُطْفِ التَّدبيرِ الظّاهِرِ ، و وُجودِ الأشياءِ مَخلوقَةً بَعدَ أنْ لَم تَكُنْ ، ثُمّ تَحَوُّلِها مِن طَبيعَةٍ إلى طَبيعَةٍ ، و صَنيعَةٍ بَعدَ صَنيعَةٍ ، ما يَدُلُّهُم على الصّانعِ .
امام صادق عليه السلام : شگفت از بنده اى است كه مى پندارد خداوند بر بندگان خود پوشيده است، در حالى كه اثر آفرينش را در وجود خود، با تركيبى حيرت آور و پيوندى كه بر [انكارش] . خط بطلان مى كشد ، مشاهده مى كند . به جان خودم سوگند! اگر در اين پديده هاى بزرگ مى انديشيدند، بي گمان اين تركيبِ روشن و تدبيرِ آشكار و پديد آمدن اشيايى كه نبوده اند و تغيير و تحوّل آنها از حالى به حالى ديگر و از ساختارى به ساختارى ديگر، آنها را به وجود آفريدگار رهنمون مى شد.
خط بطلان مى كشد ، مشاهده مى كند . به جان خودم سوگند! اگر در اين پديده هاى بزرگ مى انديشيدند، بي گمان اين تركيبِ روشن و تدبيرِ آشكار و پديد آمدن اشيايى كه نبوده اند و تغيير و تحوّل آنها از حالى به حالى ديگر و از ساختارى به ساختارى ديگر، آنها را به وجود آفريدگار رهنمون مى شد.