الإمامُ الباقرُ عليه السلام : لا يَكونُ العَبْدُ عابِدا للّه ِ حقَّ عِبادَتِهِ حتّى يَنْقَطِعَ عنِ الخَلْقِ كُلِّهِم إلَيهِ ، فحينَئذٍ يقولُ : هذا خالِصٌ لي، فيَقْبَلُهُ بكَرَمِهِ .
امام باقر عليه السلام : بنده ، خداى را چنان كه حقّ عبادت اوست عبادت نكند، مگر آن گاه كه از همه خلق بريده ، به خداوند روى آورد. در اين هنگام خداوند فرمايد: اين، خالص براى من است. و به لطف و كرم خويش او را پذيرا شود .