حديث و آيات:
دريا دلى در پذيرش حقّ
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنَّ اللّه َ إذا أرادَ بعَبدٍ خَيرا شرَحَ صَدرَهُ للإسلامِ ، فإذا أعْطاهُ ذلكَ أنْطَقَ لِسانَهُ بالحقِّ و عَقَدَ قَلبَهُ علَيهِ فعَمِلَ بهِ ، فإذا جَمعَ اللّه ُ لَهُ ذلكَ تَمَّ لَهُ إسْلامُهُ ··· ، و إذا لَم يُرِدِ اللّه ُ بعَبدٍ خَيرا وَكَلَهُ إلى نفسِهِ ، و كانَ صَدرُهُ ضَيِّقا حَرَجا ، فإنْ جرَى على لِسانِه حقٌّ لَم يَعْقِدْ قَلبَهُ علَيهِ ، و إذا لَم يَعقِدْ
قَلبَهُ علَيهِ لَم يُعْطِهِ اللّه ُ العَملَ بهِ .
امام صادق عليه السلام : خداوند هرگاه خوبى بنده اى را بخواهد، سينه اش را براى اسلام فراخ مى گرداند و هر گاه اين نعمت را به او داد، زبانش را به حقّ گويا كند و دلش را به آن عقيده مند سازد، پس ، او به حقّ عمل كند و چون خداوند اين همه را به او دهد، اسلامش را كامل كرده است ··· و هرگاه خداوند خوبى بنده اى را نخواهد، او را به خودش وا گذارد و سينه اش تنگ و در فشار
باشد ، اگر حقّى بر زبانش جارى شود، در دل به آن اعتقادى نداشته باشد و چون عقيده قلبى نداشته باشد، خداوند توفيق عمل به آن را به او ندهد .