عنه عليه السلام : الحازِمُ مَن شَكرَ النِّعْمَةَ مُقْبِلَةً ، و صَبَرَ عَنها و سَلاها مُوَلِّيةً مُدْبِرةً .
امام على عليه السلام : دور انديش كسى است كه چون نعمتى به او رو كند، شكرش را به جاى آورد و هرگاه نعمتى از او روى گرداند و بازگردد، شكيبايى ورزد و در فكر و خيال آن نباشد.