حديث و آيات: دار زدن
دعائم الإسلامعن عليٍّ عليه السلام أنَّهُ اُتيَ بمُحارِبٍ فأمرَ بصَلْبِهِ حَيّا ، و جَعلَ خَشَبةً قائمةً مِمّا يَلي القِبْلَةَ ، و جَعلَ قَفاهُ و ظَهْرَهُ مِمّا يَلي الخَشَبةَ ، و وَجْهَهُ مِمّا يَلي النّاسَ مُسْتَقْبِلَ القِبْلَةِ ، فلَمّا ماتَ تَرَكَهُ ثَلاثةَ أيّامٍ ، ثُمَّ أمرَ بهِ فاُنْزِلَ فصلّى علَيهِ و دُفِنَ .
دعائم الإسلام :نقل شده است كه محاربى را نزد امير المؤمنين عليه السلام آوردند. آن حضرت دستور داد او را زنده بر دار كنند . براى اين كار چوبى را رو به قبله برافراشت و آن مرد محارب را به گونه اى كه پشتش به چوبه دار و رويش به سمت مردم و قبله بود به دار آويخت . جسد او سه روز بر دار بود. پس از سه روز امام دستور داد آن را پايين آورده بر وى نماز خواند و دفنش كرد .