الإمامُ الحسينُ عليه السلام :ألا إنَّ الحَربَ شَرُّها ذَريعٌ ، و طَعْمُها فَظيعٌ ، فمَن أخَذَ لَها اُهْبَتَها ، و اسْتَعدَّ لَها عُدَّتَها ، و لَم يألَمْ كُلومَها قَبلَ حُلولِها ، فذاكَ صاحِبُها ، و مَن عاجَلَها قَبلَ أوانِ فُرْصَتِها ، و اسْتِبْصارِ سَعيهِ فيها ، فذاكَ قَمِنٌ ألاّ يَنْفَعَ قَومَهُ ، و أنْ يُهْلِكَ نَفْسَهُ .
امام حسين عليه السلام :بدانيد كه جنگ، شرّش شتابنده است و طعمش زشت و نفرت انگيز؛ پس، هر كس كه خود را براى آن آماده كند و ساز و برگش را فراهم آورد و پيش از فرا رسيدن هنگامه جنگ، پيكر خود را از زخمهاى آن دردمند نكند جنگ را برده است ؛ اما آن كه پيش از رسيدن فرصت و زمان جنگ و آگاه شدن از توانايى جنگى خود به آن مبادرت ورزد مستحق آن است كه سپاهيان خود را سودى نرساند و خويشتن را نيز به نابودى اندازد .