حديث و آيات:
نهى از اهانت كردن به شخص حدّ خورده
صحيح مسلم عن عمران بن حصين :إنّ امْرأةً مِن جُهَيْنَةَ أتَتْ نبيَّ اللّه ِ صلى الله عليه و آله و حُبْلى مِن الزِّنا ، فقالتْ : يا نَبيَّ اللّه ِ ، أصَبْتُ حَدّا فأقِمْهُ علَيَّ ! فدَعا نَبيُّ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ، فقالَ : أحسِنْ إلَيها ، فإذا وَضَعتْ فأتِني بها ، ففَعلَ ، فأمَرَ بها نَبيُّ اللّه ِ صلى الله عليه و آله فشُكّتْ علَيها ثِيابُها ، ثُمَّ أمَرَ بها فرُجِمَتْ ، ثُمَّ صلّى علَيها .
فقالَ لَه عُمرُ : تُصَلّي علَيها يا نَبيَّ اللّه ِ
و قد زَنَتْ ؟!
فقالَ : لَقد تَابَتْ تَوبَةً لو قُسِمَتْ بينَ سَبعينَ مِن أهلِ المَدينَةِ لَوَسِعَتْهُم ، و هَل وَجَدْتَ تَوبَةً أفْضَلَ مِن أنْ جادَتْ بنَفْسِها للّه ِ تعالى ؟!
صحيح مسلم ـ به نقل از عمران بن حصين ـ : زنى كه از زنا آبستن شده بود خدمت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد : يا رسول اللّه ! من سزاوار حدّ شده ام، آن را بر من جارى كن. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله سرپرست آن زن را احضار كرد و فرمود : با او مدارا كن تا وضع حمل كند آن گاه نزد من بياورش . آن مرد چنين كرد. پس پيامبر خدا صلى الله عليه و آله دستور داد جامه آن زن را رويش كشيدند و او را پوشاندند. سپس فرمود سنگسارش كردند و آن گاه بر وى نماز خواند . عمر عرض
كرد : يا رسول اللّه ! بر اين زن زناكار نماز مى خوانى؟! پيامبر فرمود : هر آينه او چنان توبه اى كرد كه اگر توبه اش ميان هفتاد نفر از مردم مدينه تقسيم شود همه را در برگيرد . آيا توبه اى برتر از اين ديده اى كه به خاطر خداوند متعال خودش را فدا كرد ؟!