حديث و آيات: آداب حجّ گزار
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إذا أحْرَمْتَ فعلَيكَ بتَقوى اللّه ِ و ذِكرِ اللّه ِ كثيرا ، و قِلّةِ الكلامِ إلاّ بخَيرٍ ؛ فإنَّ مِن تَمامِ الحَجِّ و العُمْرَةِ أنْ يَحفَظَ المَرءُ لِسانَهُ إلاّ من خَيرٍ، كما قالَ اللّه ُ عزّ و جلّ فإنَّ اللّه َ عزّ و جلّ يقولُ: «فمَنْ فَرَضَ فِيهِنّ الحَجَّ فلا رَفَثَ وَ لا فُسُوقَ وَ لا جِدَالَ فِي الْحَجِّ » .
امام صادق عليه السلام :چون احرام بستى، تقواى خدا را در پيش گير و ذكر خدا بسيار گو و سخن كم گو مگر در خير؛ زيرا از كمال حجّ و عمره اين است كه آدمى زبانش را نگه دارد مگر از سخن خير همچنان كه خداوند متعال فرموده است . خداوند عزّ و جلّ فرموده است: «پس هر كه در آن ماهها اين فريضه را ادا كند [ بايد بداند كه ] همبسترى و گناه و جدال [روا] نيست».