حديث و آيات: بزرگترين منزلت
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنَّ اُولي الألْبابِ الّذينَ عَمِلوا بالفِكْرَةِ حتّى وَرِثوا مِنهُ حُبَّ اللّه ِ ـ إلى أن قالَ ـ : فإذا بَلغَ هذهِ المَنزِلَةَ جَعلَ شَهْوَتَهُ و مَحَبّتَهُ في خالِقِه ، فإذا فَعلَ ذلكَ نَزلَ المَنزِلَةَ الكُبرى فعايَنَ رَبَّهُ في قَلبهِ ، و وَرِثَ الحِكمَةَ بغَيرِ ما وَرِثَهُ الحُكَماءُ ، وَ ورِثَ العِلمَ بغَيرِ ما وَرِثَهُ العُلَماءُ ، وَ ورِثَ الصِّدقَ بغَيرِ ما وَرِثَهُ الصِّدِّيقونَ . إنَّ الحُكَماء وَرِثُوا الحِكمَةَ بالصَّمتِ ، و إنَّ العُلَماءَ وَرِثوا العِلمَ بالطَّلَبِ ، و إنّ الصِّدِّيقينَ وَرِثوا الصِّدقَ بالخُشوعِ و طُولِ العِبادَةِ .
امام صادق عليه السلام :خردمندان، كسانى هستند كه با انديشه كار كنند تا بر اثر آن، محبّت خدا را به دست آورند ـ تا آن جا كه فرمود ـ : و چون به اين منزلت برسد خواهش و محبّت خود را از آنِ آفريدگارش قرار دهد و هر گاه چنين كند به بزرگترين منزلت دست يابد و پروردگارش را در دل خويش ببيند و ميراث دار حكمت شود، نه از راهى كه حكما يافتند و ميراث بان دانش شود، نه از راهى كه دانشمندان رفتند و صدق را بيابد، نه از راهى كه صدّيقان يافتند. حكيمان حكمت را با خاموشى فراچنگ آورده اند و دانشمندان دانش را با جستجو و صدّيقان با خشوع و عبادت دراز مدّت.