حديث و آيات: آنچه دوستى خدا را به دنبال دارد
إرشاد القلوب ـ في حديثِ المِعراجِ ـ : يا محمّدُ ، وَجَبتْ مَحَبَّتي للمُتَحابِّينَ فِيَّ ، و وَجَبتْ مَحَبَّتي للمُتَعاطِفينَ فِيَّ ، و وَجَبتْ مَحَبَّتي للمُتَواصِلينَ فِيَّ ، و وَجَبتْ مَحَبَّتي للمُتَوكِّلينَ عَلَيَّ ، و لَيس لمَحَبَّتي عَلَمٌ و لا غايَةٌ و لا نِهايَةٌ ، و كُلَّما رَفَعْتُ لَهُم عَلَما وَضَعْتُ لَهُم عَلَما .
ارشاد القلوب :در حديث معراج آمده است: اى محمد! من آنان را كه به خاطر من با يكديگر دوستى ورزند دوست دارم، آنان را كه به خاطر من به هم مهر ورزند دوست دارم، آنان را كه به خاطر من با يكديگر پيوند و ارتباط برقرار كنند دوست دارم، آنان را كه به من توكل كنند دوست دارم. دوستى مرا نشانى و فرجامى و پايانى نيست. هر نشانى را كه براى آنان بالا برم نشانى را پايين آورم.