عنه عليه السلام ـ للأحْنَفِ بنِ قَيسٍ ـ : فلَعلَّكَ يا أحْنَفُ شَغلَكَ نَظرُكَ إلى الدُّنيا عنِ الدّارِ الّتي خلَقَها اللّه ُ سبحانَهُ مِن لُؤلُؤةٍ بَيْضاءَ ، فَشَقّقَ فيها أنْهارَها ، و كَبَسها بالعَواتِقِ مِن حُورها ، ثُمَّ سَكَنها أولياؤهُ و أهْلُ طاعَتِهِ ، فلَو رأيْتَهُم يا أحْنَفُ و قد قَدِموا على زِياداتِ رَبِّهِم··· .
امام على عليه السلام ـ به احنف بن قيس ـ فرمود: اى احنف! نكند نگاه تو به دنيا، تو را از خانه اى غافل كرده كه خداوند سبحان آن را از مرواريد سپيد آفريد و نهرها در آن جارى كرد و آن را از دختركان نورسته سيه چشم آكنده ساخت و سپس، اوليا و فرمانبرداران خود را در آن جاى داد. اى احنف! كاش آنها را مى ديدى كه بر فزونيهاى [نعمت ]پروردگارشان وارد شده اند··· .