حديث و آيات: درجات بهشت
عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّه َ جَلَّ ثَناؤهُ لَيُدخِلُ قَوما الجَنّةَ فيُعْطيهِم حتّى تَنْتَهي أمانِيُّهُم ، و فَوقَهُم قَومٌ في الدَّرَجاتِ العُلى ، فإذا نَظَروا إلَيهِم عَرَفوهُم فيَقولُونَ : رَبَّنا ، إخوانُنا كُنّا مَعَهُم في الدُّنيا فبِمَ فَضّلْتَهُم علَينا ؟ فيقالُ : هَيْهاتَ ! إنَّهُم كانوا يَجوعونَ حينَ تَشْبَعونَ ، و يَظْمَؤونَ حينَ تَروَونَ ، و يَقومونَ حينَ تَنامونَ ، و يَشْخَصونَ حينَ تَخْفَضونَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند جلّ ثناؤه گروهى را وارد بهشت مى كند و به آنها چندان عطا مى فرمايد كه آرزوهايشان تمام مى شود. بالاتر از آنها گروهى ديگر، در درجاتى عالى به سر مى برند. چون اينان را بينند، بشناسند و بگويند: پروردگارا! اينان همان برادران ما هستند كه در دنيا با هم بوديم؛ پس، به چه سبب آنها را بر ما برترى دادى؟ جواب مى آيد كه: هيهات! زمانى كه شما سير بوديد، آنان گرسنه بودند، زمانى كه شما سيراب بوديد، آنان تشنه بودند، زمانى كه شما مى خوابيديد، آنها به عبادت ايستاده بودند و آن گاه كه شما آرام و آسوده بوديد، آنان در سختى و ناراحتى بودند.