رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :الدَّرَجَةُ في الجَنّةِ فَوقَ الدَّرَجةِ كما بينَ السَّماءِ و الأرضِ و إنَّ العَبدَ لَيَرفَعُ بَصرَهُ فيَلْمَعُ لَهُ نورٌ يَكادُ
يَخطَفُ بَصرَهُ فيَفرَحُ ، فيقولُ: ما هذا؟ فيُقالُ: هذا نورُ أخيكَ المؤمنِ ، فيقولُ: هذا أخي فُلانٌ كُنّا نَعمَلُ جَميعا في الدُّنيا و قد فُضِّلَ علَيَّ هكَـذا ؟! فيُقـالُ : إنَّـهُ كانَ أفْضَلَ مِنكَ عَمَلاً. ثُمَّ يُجعَلُ في قَلْبِهِ الرِّضا حتّى يَرْضى .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در بهشت درجات است و فاصله ميان آن ها به اندازه ميان آسمان و زمين است . بنده نگاهش را به بالا مى دوزد و نورى خيره كننده بر او مى درخشد، چندان كه نزديك است ديدگانش را كور كند، او شادمان مى شود و مى پرسد: اين
چيست؟ گفته مى شود: اين نورِ برادر مؤمن توست. مى گويد: اين همان برادر من فلانى است كه در دنيا پا به پاى هم كار مى كرديم و اينك اينچنين بر من برترى داده شده است؟! گفته مى شود: او از تو در عمل برتر بود. سپس، در دلش، احساس رضايت قرار داده مى شود تا خشنود گردد.