الإمامُ الباقرُ عليه السلام :يا طالِبَ الجَنّةِ ، ما أطْوَلَ نَومَكَ ! و أكَلَّ مَطِيَّـتَكَ ! و أوْهى هِمَّتَكَ ! فَلِلّهِ أنتَ مِن طالِبٍ و مَطلوبٍ ! و يا هارِبا مِن النّارِ ، ما أحَثَّ مَطِيَّـتَكَ إلَيها ! و ما أكْسَبَكَ لِما يُوقِعُكَ فيها !
امام باقر عليه السلام :اى جوياى بهشت! وه كه چه خوابت دراز است و مركبت كُند و همّتت سست! شگفتا از اين خواهان و خواسته! و اى گريزانِ از دوزخ ! چه تُند مركبت را به سوى آن مى رانى؟! و چه زود آنچه به دوزخت مى افكند به دست مى آورى؟!