حديث و آيات: زدوده شدن گناهان به وسيله بلا
بحار الأنوار عن يونسَ بنِ يعقوبَ:سمعتُ جعفرَ بنَ محمّدٍ عليه السلام يقولُ : مَلعونٌ مَلعونٌ كُلُّ بدَنٍ لا يُصابُ في كلِّ أربعينَ يوما . قلتُ : ملعونٌ؟! قالَ : ملعونٌ . فلَمّا رأى عِظَمَ ذلكَ علَيَّ قالَ لي : يا يُونسُ ، إنّ مِن البَلِيّةِ الخَدْشَةَ و اللَّطْمَةَ و العَثْرَةَ و النَّكْبَةَ و القَفْزَةَ و انْقِطاعَ الشِّسْعِ و أشْباهَ ذلكَ.
يا يُونسُ، إنّ المؤمنَ أكْرَمُ على اللّه ِ تعالى مِن أنْ يَمُرَّ علَيهِ أربَعونَ لا يُمَحِّصُ فيها ذُنوبَهُ ، و لَو بغَمٍ يُصيبُهُ لا يَدري ما وَجهُهُ . و اللّه ِ، إنَّ أحَدَكُم لَيَضَعُ الدَّراهِمَ بينَ يدَيهِ فَيَزِنُها فيَجِدُها ناقِصةً فيَغْتَمُّ بذلكَ ثُمّ يَزِنُها فيَجِدُها سَواءً ، فيكونُ ذلكَ حَطّا لبَعضِ ذُنوبِهِ .
يا يُونسُ، إنّ المؤمنَ أكْرَمُ على اللّه ِ تعالى مِن أنْ يَمُرَّ علَيهِ أربَعونَ لا يُمَحِّصُ فيها ذُنوبَهُ ، و لَو بغَمٍ يُصيبُهُ لا يَدري ما وَجهُهُ . و اللّه ِ، إنَّ أحَدَكُم لَيَضَعُ الدَّراهِمَ بينَ يدَيهِ فَيَزِنُها فيَجِدُها ناقِصةً فيَغْتَمُّ بذلكَ ثُمّ يَزِنُها فيَجِدُها سَواءً ، فيكونُ ذلكَ حَطّا لبَعضِ ذُنوبِهِ .
بحار الأنوار ـ به نقل از يونس بن يعقوب ـ : از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود : ملعون است، ملعون آن بدنى كه هر چهل روز بلايى به آن نرسد. عرض كردم: ملعون است؟! فرمود: ملعون است. چون آن حضرت ديد اين مطلب بر من گران آمده است فرمود: اى يونس! جراحت برداشتن، سيلى خوردن، لغزيدن، گرفتارى ، از جا پريدن، پاره شدن بند كفش و امثال اينها، همه بلاست.
اى يونس! مؤمن نزد خداوند متعال ارجمندتر از آن است كه چهل روز بر او بگذرد و خداوند در آن مدّت گناهانش را پاك نكند، گر چه با رسيدن اندوهى به او، كه خود نمى داند علّتش چيست. به خدا سوگند، فردى از شما درهمهايش را جلوى خود مى گذارد و آنها را وزن مى كند و مى بيند كم است و غمگين مى شود .
دوباره آنها را وزن مى كند و مى بيند درست است. همين اندوه، برخى گناهان او را فرو مى ريزد.
اى يونس! مؤمن نزد خداوند متعال ارجمندتر از آن است كه چهل روز بر او بگذرد و خداوند در آن مدّت گناهانش را پاك نكند، گر چه با رسيدن اندوهى به او، كه خود نمى داند علّتش چيست. به خدا سوگند، فردى از شما درهمهايش را جلوى خود مى گذارد و آنها را وزن مى كند و مى بيند كم است و غمگين مى شود .
دوباره آنها را وزن مى كند و مى بيند درست است. همين اندوه، برخى گناهان او را فرو مى ريزد.