حديث و آيات: مقدمه
عَن إبنِ عَباس:
كانَ عَلِىٌّ عليه السلام يَتَّبِعُ فى جَميعِ أَمْرِهِ مَرْضاةِ اللّه ِ وَلِذلِكَ سُمِّىَ الْمُرْتَضى.
ابن عباس مى گويد:
على عليه السلام در تمامى كارهاى خود همواره در پى رضايت الهى بود و به همين جهت «مرتضى» ناميده شد.
اوج ايمان و بندگى انسان اين است كه در پى كسب رضاى خالق باشد و در كارها اخلاص داشته و رضايت پروردگار را در نظر بگيرد، هرچند ديگران خوششان نيايد و از دست انسان ناراضى شوند. مهم، رضايت خداست، چون پاداش و كيفر و بهشت و جهنّم به دست اوست. و اگر «مرتضى» يكى از القاب حضرت على عليه السلاماست، چون عمرى بر مدار رضاى حق عمل كرده است.