حديث و آيات: موانع امامت
الإمامُ عليٌّ عليه السلام :و قَدْ عَلِمْتُمْ أنَّهُ لا يَنبغي أنْ يَكونَ علَى الفُروجِ و الدِّماءِ و المَغانِمِ و الأحْكامِ و إمامةِ المُسلِمينَ : البَخيلُ فَتَكُونَ في أموالهِمْ نُهْمَتُهُ ، و لا الجاهلُ فَيُضِلَّهُمْ بِجَهْلِهِ، و لا الجافي فَيَقْطَعَهُمْ بِجَفائهِ ، و لا الحائفُ (الجائف) للدُّولِ فَيَتَّخِذَ قوما دُونَ قومٍ ، و لا المُرْتَشي في الحُكْمِ فَيَذْهَبَ بالحُقوقِ و يَقِفَ بها دُونَ المَقاطِعِ ، و لا المُعَطِّلُ للسُّنّةِ فَيُهْلِكَ الاُمَّةَ .
امام على عليه السلام :دانستيد كه نبايد مسؤوليت نواميس، جانها، غنايم، احكام و پيشوايى مسلمانان را به دست بخيل سپرد تا كه بر اموال آنان حريص گردد و نه به دست نادان كه با نادانى خود ايشان را گمراه كند و نه به دست جفاكار كه بر اثر جفا و بى وفايى اش از آنان ببُرد و نه به دست بى عدالت در تقسيم مالها تا به مردمى ببخشد و مردمى را محروم سازد و نه به دست كسى كه در حكم كردن رشوه ستانَد تا حقوق مردم را پايمال كند و در رساندن حق به صاحبانش كوتاهى ورزد و نه به دست كسى كه فروگذار سنّت است تا امّت را به نابودى كشاند.