حديث و آيات: مقدمه
قـالَ عَلِىٌّ عليه السلام:
لايَقْطَعُ عَلى اَحَدٍ كَلامَهُ حَتّى يَجُوزَ
فَيَقْـطَـعُهُ بِنَهْىٍ اَوقِيـامٍ.
امام على عليه السلام فرمود:
پيامبر هرگز سخن كسى را قطع نمى كرد، مگر آنگاه كه بيش از حدّ حرف بزند آن وقت او را نهى مى كرد يا بر مى خاست.
هم سخن گفتن آدابى دارد، هم گوش دادن به سخن ديگران. برخى قبل از تمام شدن حرف طرف، وارد سخن او مى شوند و كلامش را قطع مى كنند. اين نشانه كم صبرى و بى ادبى است.
رسول خدا صلي الله عليه و آلهصبر مى كرد تا كلام گوينده به آخر برسد، مگر آنكه سخن او ناروا و ناحق باشد، كه يا او را نهى مى كرد، يا با ترك مجلس كلامش را گوش نمى كرد.