حديث و آيات:
264. جهنم همراه با شيطان، بدترين معجون
امام صادق عليه السلام: إِنَّما خُلِّدَ أَهْلُ النّارِ فِى النّارِ لأَِنَّ نيّاتَهُمْ كانَتْ فِى الدُّنْيا أَنْ لَوْ خُلِّدُوا فيها أَنْ يَعْصُوا اللّه َ أَبَدا وَ إِنَّما خُلِّدَ أَهْلُ الْجَنَّةِ فِى الْجَنَّةِ لأَِنَّ نيّاتَهُمْ كانَتْ فِى الدُّنْيا أَنْ لَوْ بَقُوا فيها أَنْ يُطيعُوا اللّه َ أَبَدا فَبِالنِّيّاتِ خُلِّدَ هؤُلاءِ وَ هؤُلاءِ ثُمَّ تَلا قَوْلَهُ تَعالى: (قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلى شاكِلَتِهِ) قالَ: عَلى نيَّتِهِ؛
جهنّميان از اين رو در آتش، جاويدانند كه در دنيا، نيّتشان اين بود كه چنانچه تا ابد زنده بمانند تا ابد خدا را نافرمانى كنند و بهشتيان نيز از اين رو در بهشت، جاويدانند كه در دنيا بر اين نيّت بودند كه اگر براى هميشه ماندگار باشند براى هميشه خدا را فرمان برند. پس، جاودانگى هر دو گروه به سبب نيّت هايشان است. آن گاه حضرت اين آيه را تلاوت كردند: «بگو هر كس طبق نيّت خود عمل مى كند».